Smeedstukken van koper en koperlegeringen van klepmaterialen

Smeedstukken van koper en koperlegeringen van klepmaterialen

Een aantal combinaties van producten met dezelfde vorm, van dezelfde soort of van dezelfde legering en materiaalstaat en van dezelfde dikte of doorsnede die worden gebruikt voor inspectie (testen). Productidentificatie biedt een verkleind naamgevingsschema, waardoor een beschrijving van een product snel en duidelijk kan worden overgebracht, zodat producten die voldoen aan de eisen van de overeenkomstige Europese schaal op internationaal niveau wederzijds kunnen worden begrepen. Als de opdrachtgever onder bijzondere omstandigheden een test van de trekfunctie verlangt, moet dit gebeuren op basis van de vraag en volgorde van kleine treksterkte, 0,2% vloeigrens...

bereik

Deze schaal definieert de samenstelling, functie-eisen en maat- en contourtoleranties van matrijzen en vrije smeedstukken van koper en koperlegeringen. Bemonsteringsprocedures, testmethoden en leveringsstatus zijn gedefinieerd om de naleving van deze schaal te verifiëren.

Normatief referentiedocument

De termen in de volgende documenten worden termen van deze schaal door verwijzing naar deze schaal. Bij gedateerde citaten zijn alle daaropvolgende wijzigingen (met uitzondering van errata) of herzieningen niet van toepassing op de afdeling. Partijen die het op grond van deze criteria eens zijn, worden echter aangemoedigd om de beschikbaarheid van dergelijke versies te onderzoeken. Elk ongedateerd referentiebestand waarvan de versie geschikt is voor deze schaal.

Metaal-Brinell-hardheidstests — Deel 1: Testmethoden (GB/T 231.1-2002, eqv ISO 6506-1; 1999).

GB/T 1182 Algemene toleranties, definities, symbolen en tekeningen voor uiterlijk en positie (GB/T 1182-1996, eqv ISO 1101:1996)

Metallic Vickers-hardheidstests — Deel 1: Testmethoden (GB/T 4340.1 –1999, eqv ISO 6507-1; 1997).

GB/T 10119 messing — Bepaling van de weerstand tegen ontzinking (GB/T 10119-1988, eqv ISO 6509:1981)

EN 1655 Specificatie voor conformiteit van koper en koperlegeringen

EN 1976 Koper en koperlegeringen — gietstukken van ruw koper

EN 10002-1 Trekproeven voor metalen materialen — Deel 1: Beproevingsmethoden (bij omgevingstemperaturen)

EN 10204 Soorten documentatie voor de inspectie van metalen producten

EN ISO196 Bepaling van restspanning in verwerkt koper en koperlegeringen — Kwik (1) nitraattest (ISO196:1978)

ISO 1811-2 Selectie en voorbereiding van monsters voor chemische analyse van koper en koperlegeringen – Deel z: Bemonstering van gegoten producten en gietstukken – ISO 6957 Koperlegeringen – ammoniaktests voor weerstand tegen spanningserosie

Opmerking: de referenties voor deze schaal en de referenties die waar van toepassing in deze editie worden geciteerd, zijn vermeld in de bibliografie in bijlage A

definitie

Op deze schaal zijn de volgende definities van toepassing.

smeden

Heet vervormen van een product door hameren of persen.

Sterven smeden

Een product gegoten in een gesloten mal.

Gratis smeden

Een product gegoten in een open mal.

Hol smeden

Een product gegoten in een gesloten matrijs met pellets.

Inspectie kavel

Een aantal combinaties van producten met dezelfde vorm, van dezelfde soort of van dezelfde legering en materiaalstaat en van dezelfde dikte of doorsnede die worden gebruikt voor inspectie (testen).

identificatie

materiaal

Algemeen principe

Materialen worden benoemd met symbolen of codes (zie Tabel 1 tot Tabel 8).

symbool

De naamgeving van materiaalsymbolen is gebaseerd op het systeem gegeven in ISO 1190-1.

Opmerking: Hoewel de identificatie van het materiaalsymbool op deze schaal hetzelfde kan zijn als op andere schalen die het ISO 1190-1-naamgevingssysteem gebruiken, hoeven de gedetailleerde samenstellingsvereisten niet hetzelfde te zijn.

Codenaam

De materiaalcode wordt benoemd volgens het systeem in EN1412.

Materiële staat

Als materiaaltoestanden voor deze schaal worden de volgende namen voor systemen in EN1173 gebruikt:

M De materiële staat van een product dat niet kan worden vervaardigd;

H bakent de producten af ​​met hardheidseisen en noemt de materiaaltoestand volgens de kleine hardheidseisen;

S(achtervoegsel) verwijst naar de materiële staat van het spanningsverlichtende product.

Opmerking 1: Producten met de H-status kunnen worden geclassificeerd als Vickers- of Brinell-hardheid, en de aanduiding van de H-status is dezelfde als de testmethode voor beide hardheden.

Opmerking 2: Om restspanningen te verminderen, de weerstand van het product tegen spanningserosie te verbeteren en de maatvastheid na verwerking te verbeteren, mogen producten in de M- of H-toestand een speciale behandeling ondergaan (bijvoorbeeld om mechanische of thermische spanningen te verwijderen) [zie artikel 5 g ), artikel 5 h) en 8.4)]

Slechts één van de bovenstaande identificatiegegevens wordt gebruikt om de staat van het materiaal te benoemen, behalve wanneer het achtervoegsel S wordt gebruikt.

Product

Productidentificatie biedt een verkleind naamgevingsschema, waardoor een beschrijving van een product snel en duidelijk kan worden overgebracht, zodat producten die voldoen aan de eisen van de overeenkomstige Europese schaal op internationaal niveau wederzijds kunnen worden begrepen.

Productidentificatie kan niet de gehele inhoud van de weegschaal vervangen.

De productidentificatie die bij deze schaal betrokken is, zal uit de volgende inhoud bestaan:

– Naam (smeedstukken);

- Schaalnummer (GB/T 20078-2006);

– Materiaalidentificatie, inclusief symbolen of codes (zie Tabel 1 en Tabel 8);

– Identificatie van de materiaalstatus (zie Tabel 10-12)

Productidentificatie wordt gegenereerd zoals hieronder weergegeven.

Voorbeeld: Smeedstukken die aan deze schaal voldoen, met materiaalidentificatie CuZn39Pb3 of CW614N materiaalstatus H080, moeten als volgt worden geïdentificeerd:

Order informatie

Voor het gemak van het onderzoek moet de bestelprocedure tussen de besteller en de leverancier worden bevestigd. De besteller moet in de aanvraag en bestelling vermelden dat de volgende vereiste ingrediënten consistent moeten zijn met de overeenkomstige materialen in Tabel 1-Tabel 8.

Opmerking: Omdat de op deze schaal gedefinieerde materialen aanzienlijk variëren wat betreft vervormingsweerstand, giettemperatuur en spanning gevormd in de matrijs, worden ze verdeeld in drie groepen die allemaal vergelijkbare thermische werkingseigenschappen hebben. Bovendien werden de groepen in twee categorieën verdeeld om hun beschikbaarheid weer te geven. Materialen van categorie A waren over het algemeen beter verkrijgbaar dan materialen van categorie B (zie Tabel 9).

Mechanische functie

hardheid

De hardheidsfunctie moet voldoen aan de overeenkomstige eisen in Tabel 10-12.

De besteller dient aan te geven welke testmethode zal worden gebruikt. De tests moeten worden uitgevoerd overeenkomstig de passende methoden die zijn beschreven in punt 8.2.

Voor smeedstukken uit klasse s-materialen is de hardheidsfunctie afhankelijk van de toestemming van de besteller en de leverancier.

Trekfunctie

De vereiste trekfunctie is op deze schaal niet gedefinieerd. De waarden * tussen haakjes in Tabel 10 tot Tabel 12 zijn ter referentie.

Als de besteller onder bijzondere omstandigheden de trekfunctie moet testen, moet deze een kleine treksterkte hebben, 0,2% vloeigrens op het moment van aanvraag en bestelling

En rek, monsterlocatie en -grootte, en monsterverhouding (zie art. 5 k)}. In dit geval zijn de hardheidswaarden * vermeld in Tabellen 10 tot 12 ter referentie.

Smeedstukken van koper en koperlegeringen voor klepmaterialen (ii) waarbij materialen van klasse A uit Tabel 13 worden gebruikt, moeten voldoen aan de motorenergie gespecificeerd in Tabel 13. Voor smeedstukken waarbij materialen van klasse B uit Tabel 9 worden gebruikt, moet, als de motorenergie vereist is, dient tussen de besteller en de leverancier te worden overeengekomen. Tijdens het productieproces kan dit legeringsproduct worden verwarmd in het bereik van 470 ℃ ~ -550 ℃. Als de gebruiker het materiaal tot meer dan 530℃ moet verwarmen, dient de leverancier voor advies te worden geraadpleegd. Maattoleranties en contourtoleranties moeten de toleranties volgen die in deze schaal zijn gedefinieerd. Als de tolerantie niet in de tekening is aangegeven, wordt de tolerantiewaarde van deze schaal toegepast.

Verbinding: smeedstukken van koper en koperlegeringen voor klepmaterialen (I)

Als de besteller onder bijzondere omstandigheden de trekfunctie moet testen, moet deze een kleine treksterkte hebben, 0,2% vloeigrens op het moment van aanvraag en bestelling

En rek, bemonsteringspositie en omvang van het monster, en bemonsteringsratio (zie art. 5k). In dit geval zijn de hardheidswaarden * vermeld in Tabellen 10 tot 12 ter referentie.

Motorische energie

Smeedstukken gemaakt van Klasse A-materialen vermeld in Tabel 13 moeten voldoen aan de motorenergie gespecificeerd in Tabel 13. Voor smeedstukken gemaakt van Klasse B-materialen vermeld in Tabel 9 moet, indien de motorenergie vereist is, dit overeengekomen worden tussen de besteller en de leverancier.

Ontwortelende weerstand

– Voor klasse A-materialen: relatief groot 200 μm;

– Voor materialen van klasse B: uniform niet groter dan 200 μm en relatief groter met 400 μm [(zie sectie S i)]

De test wordt uitgevoerd overeenkomstig artikel 8.5.

Opmerking: Tijdens het productieproces kan dit legeringsproduct worden verwerkt in het bereik van 470 ℃~-550 ℃. Als de gebruiker het materiaal boven 530℃ moet verwarmen, dient de leverancier voor advies te worden geraadpleegd.

Resterende spanning

Smeedstukken die zijn besteld voor spanningsvrije toestanden (zie opmerking 2 in 4.2) mogen op het moment van testen geen scheursporen vertonen. De tests moeten worden uitgevoerd overeenkomstig 8. 6.

Tolerantie voor het smeden van matrijzen

Algemeen principe

De gedefinieerde toleranties zijn van toepassing op alle Klasse A- en Klasse B-materialen vermeld in Tabel 9. Aangegeven op de smeedtekening

Maattoleranties en contourtoleranties moeten de toleranties volgen die in deze schaal zijn gedefinieerd. Als de tolerantie niet in de tekening is aangegeven, wordt de tolerantiewaarde van deze schaal toegepast.

Notitie 1; Het wordt aanbevolen om verwijzingen naar deze schaal in het diagram aan te geven

Er zijn twee verschillende soorten afmetingen te onderscheiden bij het smeden van matrijzen

a) De afmetingen in de matrijsholte zijn gemarkeerd in een perfecte module volgens de vorm van het smeedstuk, en bewegen niet ten opzichte van elkaar, zie maat n in figuur 1

Opmerking 2: Deze modules zijn samengesteld uit enkele en unieke componenten of meerdere componenten die niet naar elkaar toe bewegen.

b) De grootte van de overtollige matrijslijn wordt afgeleid van twee of meer matrijzen die tegen elkaar aan bewegen, zie maat t in Figuur 2

Opmerking 3: Figuur 3 toont het smeden van de matrijs geproduceerd met behulp van de mallen getoond in Figuur 1 en Figuur 2.

Aanbevolen bewerkingstoeslagen en aanvullende materialen worden weergegeven in B.3.10 en Tabel B.6