Kopar- og koparblendi smíðar úr ventlaefnum
Fjöldi samsetninga af vörum af sömu lögun, af sömu tegund eða af sama ál- og efnisástandi og af sömu þykkt eða hluta sem notuð eru við skoðun (prófun). Vöruauðkenning veitir minnkað nafnakerfi, þar sem hægt er að koma lýsingu á vöru á framfæri á fljótlegan og skýran hátt, þannig að hægt sé að skilja vörur sem uppfylla kröfur samsvarandi evrópsks mælikvarða á alþjóðlegum vettvangi. Undir sérstökum kringumstæðum, ef pöntunaraðili krefst prófunar á togvirkni, ætti það að vera við fyrirspurn og pöntun um lítinn togstyrk, 0,2% ávöxtunarstyrk...
svið
Þessi kvarði skilgreinir samsetningu, virknikröfur og víddar- og útlínuvik fyrir kopar- og koparblendi og frjálsa smíða. Sýnatökuaðferðir, prófunaraðferðir og afhendingarstaða eru skilgreind til að sannreyna samræmi við þennan kvarða.
Viðmiðunarskjal
Skilmálarnir í eftirfarandi skjölum verða skilmálar á þessum kvarða með tilvísun í þennan kvarða. Fyrir dagsettar tilvitnanir eiga allar síðari breytingar (að undanskildum errata) eða endurskoðun ekki við um deildina. Hins vegar eru aðilar sem samþykktir eru samkvæmt þessum viðmiðum hvattir til að kanna hvort slíkar útgáfur séu tiltækar. Ódagsett tilvísunarskrá þar sem útgáfan er viðeigandi fyrir þennan mælikvarða.
Málm Brinell hörkupróf — Hluti 1: Prófunaraðferðir (GB/T 231.1-2002, jafngildi ISO 6506-1; 1999).
GB/T 1182 Almenn vikmörk, skilgreiningar, tákn og teikningar fyrir útlit og staðsetningu (GB/T 1182-1996, eqv ISO 1101:1996)
Metallic Vickers hörkuprófanir — Hluti 1: Prófunaraðferðir (GB/T 4340.1 –1999, eqv ISO 6507-1; 1997).
GB/T 10119 kopar — Ákvörðun á viðnám gegn afsínun (GB/T 10119-1988, jafngildi ISO 6509:1981)
EN 1655 Forskrift um samræmi kopars og koparblendis
EN 1976 Kopar og koparblendi — óunnin koparsteypa
EN 10002-1 Togprófanir fyrir málmefni — Hluti 1: Prófunaraðferðir (við umhverfishita)
EN 10204 Tegundir skjala fyrir skoðun á málmvörum
EN ISO196 Ákvörðun á afgangsálagi í unnum kopar og koparblendi – Kvikasilfur (1) nítratpróf (ISO196:1978)
ISO 1811-2 Val og undirbúningur sýna fyrir efnagreiningu á kopar og koparblendi – Hluti Z: Sýnataka úr steyptum vörum og steypu – ISO 6957 Koparblendi – ammoníakprófanir fyrir þol gegn streiturofi
Athugið: Tilvísanir í þennan kvarða og þær sem vitnað er í þar sem við á í þessari útgáfu eru skráðar í heimildaskrá í viðauka A
skilgreiningu
Eftirfarandi skilgreiningar eiga við þennan kvarða.
smíða
Heitt mynda vöru með því að hamra eða pressa.
Deyjasmíði
Vara steypt í lokað mót.
Ókeypis smíða
Vara steypt í opið mót.
Holt smíða
Vara steypt í lokaða móta með kögglum.
Skoðunarlóð
Fjöldi samsetninga af vörum af sömu lögun, af sömu tegund eða af sama ál- og efnisástandi og af sömu þykkt eða hluta sem notuð eru við skoðun (prófun).
auðkenningu
efni
Almenn meginregla
Efni eru nefnd með táknum eða kóða (sjá töflu 1 til töflu 8).
tákn
Heiti efnistákna er byggt á kerfinu sem gefið er upp í ISO 1190-1.
Athugið: Þó að auðkenning efnistáknsins í þessum kvarða gæti verið sú sama og aðrir kvarðar sem nota ISO 1190-1 nafnakerfið, þurfa nákvæmar samsetningarkröfur ekki að vera þær sömu.
Dulnefni
Efniskóði er nefndur samkvæmt kerfinu í EN1412.
Efnislegt ástand
Eftirfarandi heiti fyrir kerfi í EN1173 eru notuð sem ástand efnis fyrir þennan kvarða:
M Efnisástand vöru sem ekki er hægt að framleiða;
H afmarka vörurnar með hörkukröfum og nefna efnisástandið í samræmi við litla hörkukröfur;
S(viðskeytið) vísar til efnisástands streitulosandi vörunnar.
Athugasemd 1: Vörur með H stöðu má flokka sem Vickers eða Brinell hörku og tilnefning H stöðu er sú sama og prófunaraðferðin fyrir bæði hörku.
Athugasemd 2: Til að draga úr afgangsálagi, bæta viðnám vörunnar gegn streiturofi og bæta víddarstöðugleika hennar eftir vinnslu, geta vörur í M eða H ástandi farið í sérstaka meðhöndlun (td til að fjarlægja vélrænt álag eða varmaálag) [sjá grein 5 g. ), 5. gr. h) og 8.4)]
Aðeins eitt af ofangreindum auðkennum er notað til að nefna ástand efnisins, nema þegar viðskeytið S er notað.
vöru
Vöruauðkenning veitir minnkað nafnakerfi, þar sem hægt er að koma lýsingu á vöru á framfæri á fljótlegan og skýran hátt, þannig að hægt sé að skilja vörur sem uppfylla kröfur samsvarandi evrópsks mælikvarða á alþjóðlegum vettvangi.
Vöruauðkenni geta ekki komið í stað alls innihalds kvarðans.
Vöruauðkenningin sem er í þessum mælikvarða skal samanstanda af eftirfarandi innihaldi:
– Nafn (smíði);
- Kvarðanúmer (GB/T 20078-2006);
– Efnisauðkenni, þ.mt tákn eða kóðar (sjá töflu 1 og töflu 8);
– Auðkenning efnisstöðu (sjá töflu 10-12)
Vöruauðkenni er búið til eins og sýnt er hér að neðan.
Dæmi: Smíði sem er í samræmi við þennan kvarða, með efnisauðkenningu CuZn39Pb3 eða CW614N efnisstöðu H080, skal auðkenna sem hér segir:
Upplýsingar um pöntun
Til að auðvelda fyrirspurn ætti pöntunarferlið að vera staðfest á milli pöntunaraðila og birgja. Pöntunaraðili ætti að taka fram í fyrirspurninni og fyrirskipa að eftirfarandi nauðsynleg innihaldsefni ættu að vera í samræmi við samsvarandi efni sem gefin eru upp í töflu 1~ töflu 8.
Athugið: Vegna þess að efnin sem eru skilgreind í þessum mælikvarða eru töluvert mismunandi hvað varðar aflögunarþol, steypuhitastig og álag sem myndast í mótinu, er þeim skipt í þrjá hópa sem allir hafa svipaða hitauppstreymiseiginleika. Að auki var hópunum skipt í tvo flokka til að endurspegla framboð þeirra. Efni í flokki A var að jafnaði meira framboð en efni í flokki B (sjá töflu 9).
Vélræn virkni
hörku
Hörkufallið skal uppfylla samsvarandi kröfur í töflu 10-12.
Pantandi skal taka fram hvaða prófunaraðferð á að nota. Prófanir skulu gerðar í samræmi við viðeigandi aðferðir sem lýst er í grein 8.2.
Fyrir járnsmíðar úr Class s efnum skal hörkuvirkni háð samkomulagi pöntunaraðila og birgja.
Togvirkni
Nauðsynleg togvirkni er ekki skilgreind í þessum kvarða. Gildin * innan sviga í töflu 10 til töflu 12 eru til viðmiðunar.
Við sérstakar aðstæður, ef pöntunaraðili krefst prófunar á togvirkni, ætti það að vera lítill togstyrkur, 0,2% ávöxtunarstyrkur við fyrirspurn og pöntun
Og lenging, staðsetning sýnis og stærð, og sýnishlutfall (sjá gr. 5 k)}. Í þessu tilviki eru hörkugildin * sem eru skráð í töflum 10 til 12 til viðmiðunar.
Smíði úr kopar og koparblendi fyrir ventlaefni (ii) þar sem notuð eru efni í flokki A sem skráð eru í töflu 13 skulu vera í samræmi við mótororkuna sem tilgreind er í töflu 13. Fyrir smíðar sem nota efni í flokki B sem skráð eru í töflu 9, ef þörf er á hreyfiorku, verður að vera samið milli pöntunaraðila og birgja. Í framleiðsluferlinu er hægt að hita þessa málmblöndu á bilinu 470 ℃ ~ -550 ℃. Ef notandinn þarf að hita efnið í meira en 530 ℃ ætti að leita ráða hjá birgjanum. Mál frávik og útlínur frávik skulu fylgja þeim vikmörkum sem skilgreind eru í þessum kvarða. Ef vikmörk eru ekki tilgreind á teikningunni er vikmörkin sem gefin eru upp í þessum kvarða beitt.
Tenging: Kopar og kopar álfelgur fyrir ventlaefni (I)
Við sérstakar aðstæður, ef pöntunaraðili krefst prófunar á togvirkni, ætti það að vera lítill togstyrkur, 0,2% ávöxtunarstyrkur við fyrirspurn og pöntun
Og lenging, sýnatökustaða og stærð sýnis og sýnatökuhlutfall (sjá gr. 5 k). Í þessu tilviki eru hörkugildin * sem eru skráð í töflum 10 til 12 til viðmiðunar.
Mótororka
Smíði úr efnum í flokki A sem talin eru upp í töflu 13 skulu vera í samræmi við þá hreyfiorku sem tilgreind er í töflu 13. Fyrir smíðar úr efnum í flokki B sem taldar eru upp í töflu 9, ef þörf er á hreyfiorku, verður það að vera samið milli pöntunaraðila og aðila. birgir.
Desincing viðnám
– Fyrir efni í flokki A: tiltölulega stór 200μm;
– Fyrir efni í flokki B: jafnt ekki yfir 200μm og hlutfallslega 400μm stærri[(sjá kafla S i)]
Prófið skal framkvæmt í samræmi við grein 8.5.
Athugið: Í framleiðsluferlinu er hægt að vinna þessa álvöru á bilinu 470 ℃ ~ -550 ℃. Ef notandinn þarf að hita efnið yfir 530 ℃ skal ráðfæra sig við birginn til að fá ráðleggingar.
Afgangsstreita
Smíði sem pantað er fyrir streitulaust ástand (sjá athugasemd 2 í 4.2) skulu ekki sýna sprungumerki við prófun. Prófanir skulu gerðar í samræmi við 8. 6.
Deyja mótunarþol
Almenn meginregla
Skilgreind vikmörk eiga við um öll efni í flokki A og flokki B sem talin eru upp í töflu 9. Merkt á smíðateikningu
Mál frávik og útlínur frávik skulu fylgja þeim vikmörkum sem skilgreind eru í þessum kvarða. Ef vikmörk eru ekki tilgreind á teikningunni er vikmörkin sem gefin eru upp í þessum kvarða beitt.
Athugasemd 1; Mælt er með því að tilvísanir í þennan kvarða séu sýndar á skýringarmyndinni
Það eru tvær mismunandi gerðir af stærðum til að greina á milli fyrir mótun móta
a) Málin í skurðarholinu eru merkt í fullkominni einingu í samræmi við lögun smíðannar og hreyfast ekki hver til annarrar, sjá stærð n á mynd 1
Athugasemd 2: Þessar einingar eru samsettar úr einum og einstökum íhlutum eða nokkrum hlutum sem hreyfast ekki hver til annars.
b) Stærð umfram teygjulínunnar er fengin af tveimur eða fleiri teningum sem hreyfast á móti hvor öðrum, sjá stærð t á mynd 2
Athugasemd 3: Mynd 3 sýnir mótunarjárnið framleitt með því að nota mótin sem sýnd eru á mynd 1 og mynd 2.
Ráðlagðar vinnsluheimildir og viðbótarefni eru sýnd í B.3.10 og töflu B.6
Pósttími: Feb-08-2023