In het tweede deel van het PBO-project botenonderzoek leren we over zeekleppen, gasinstallaties, elektrische apparatuur, motoren, zeilen en meer...
Vorige maand vroegen we oceanografisch landmeter Ben Sutcliffe-Davies om een kijkje te nemen naar het PBO-projectschip Maximus. De 43 jaar oude Maxi 84 werd ons aangeboden door lezer Daniel Kirtley, maar voordat we hem meenemen, zou ik graag willen om te weten hoeveel werk het is, want ik ben het – de hoofdredacteur van het tijdschrift – die het project op zich neemt en voor de eerste keer eigenaar wordt.
Overweegt u een scheepsonderzoek? Zo ja, bekijk dan deze video van oceaanmeter Ben Sutcliffe-Davies...
Ik had nooit gedacht dat ik een boot zou bezitten. Ik ben opgegroeid met jachten; ze patrouilleren, tegen ze racen en af en toe over ze heen springen, maar nu...
Tot nu toe gaat het goed: de romp is aangenaam droog, het dek is stevig en het tuig lijkt – op het eerste gezicht – in goede staat te verkeren. Het lopende want en de gasinstallatie moesten echter worden geüpgraded en er was nog wat ander werk te doen, zoals het bovenblad polijsten, aangroeiwerende verf aanbrengen, lekkende dekpluggen repareren en het dekbeslag upgraden.
Ben heeft de doe-het-zelf-benzinetank al veroordeeld, dus voordat hij in de sedan stapte, haalde hij zijn gassonde eruit. Hoewel het gas was uitgeschakeld, moest hij voor de zekerheid het ruim controleren op gasinsluitingen.
“Voor £ 40 vind ik de gasdetectiestick een geweldig apparaat,” zei Ben. “Ik gebruik hem vooral bij onderzoeken van smalle boten, omdat ze berucht zijn om hun lekkende gasflessen, maar het is zeker de moeite waard om te hebben.”
Ben kocht de zijne bij Screwfix, maar adviseerde ook een bedrijf genaamd Nereus dat gasalarmen verkoopt met waterdichte sensoren die kunnen worden gebruikt op natte bilges.
Nu is het tijd voor een interne rompinspectie. Maximus werd in 1978 in Zweden gebouwd volgens goede normen, met gebruik van teakfineer multiplex in de machinekamer en een volledig ingekapseld multiplexframe en stringers in de kasten en kimmen. Ben ging op zijn handen zitten en knieën, kroop over de boot, tilde de zolen van zijn schoenen op, tikte, luisterde naar de hygrometer en krabbelde op zijn notitieblok.
Hij liet me de ankerpunten van de kettingplaten zien en verzekerde me dat ze sterk waren en geen tekenen van spanning of beweging vertoonden. Hetzelfde geldt voor de accessoires voor het voor- en achterspatbord.
“Het is geen traditionele opstelling”, zegt Ben van het onderste deel, dat in een vrijdragende opstelling aan de ankerpunten van de sedan is bevestigd. “Bij de meeste jachten zijn ze aan de zijkant van de romp vastgeschroefd. Op deze specifieke boot vertrouwen ze hier op het hoofdschot, dat eruitziet als een laag van 12 mm.”
Toch was hij blij met de opstelling.” Het zag er allemaal mooi droog uit. Geen corrosiestrepen en dergelijke aan de andere kant.”
Er waren een paar plekken waar Ben niet bij kon komen, onder meer rond de tank en onder het ruimgedeelte van de auto. De meeste plekken die hij inspecteerde waren schoon en droog. De kussens en de overkapping van de achterste pilotenligplaats waren echter vochtig en de rompanode-noppen in de kluisjes zijn gecorrodeerd door centimeters stilstaand water.
De voorpiek was ook nat vanwege lekkende dekplaten en ventilatieopeningen. Ben trok de natte spinnaker uit de kist en vond enkele centimeters water eronder. Boven de kop zijn zichtbare waterdruppels.
“Ach, wat is er aan de hand!” riep Ben uit, terwijl hij watervlekken bij de kettingplaat ontdekte. 'Kijk, het water dat uit de losse dekmoffen komt, komt hier in werkelijkheid uit de interne lijsten en vervolgens uit de verschillende zijgaten.'
Door het andere binnendringen, dit keer via het gangpad, is de doos rond het aanrecht beschadigd, die volledig is afgebroken. Voor het geval ik bewijs nodig had, streek Ben er zo vriendelijk met zijn vingers dwars doorheen om het te demonstreren.
Ben legde de kussens opzij en opende alle kluisjes om lucht binnen te laten. Het oplossen van al deze kwetsbaarheden moet een topprioriteit zijn.
Aan de positieve kant is de bekleding in goede staat. Ik vind vooral de gordijnen en de mooie blauwe cabinekussens mooi. De beige kussens met krijtstreep zien er nieuw uit, en het is duidelijk dat Daniel er veel zorg aan heeft besteed om Maximus er als thuis uit te laten zien. accenten en veel glanzend teakhout, en ik hou van boten uit deze tijd.
De kussens moesten naar de stomerij, een paar hadden nieuwe ritsen nodig en de stof eronder was gescheurd. Ben wijst erop dat ze moeten worden geverfd met een vlamvertragende spray, omdat er geen label is dat dit bevestigt.
‘Je kunt wat uit de schroeven halen,’ opperde hij. ‘Spuit al je zachte meubels af. Als je ooit een brand op een boot hebt gehad, is het schuim verschrikkelijk. Het gaat heel erg roken en roken.”
‘Nou, de gasleiding is uit 1984,’ zei hij. ‘Het is nog verontrustender om de gasslang zo door de achterkant van de kookplaat te zien lopen.’
Hij wees naar de inkeping in het rubber waar de slang uit het metalen schild was gesneden. Alles met een cardanische ophanging zou een versterkte slang moeten hebben. Niet alleen dat, maar het fornuis zelf heeft geen thermische beveiliging.
"Veel mensen hebben deze en realiseren zich niet dat als je vrolijk vaart en de vlam uitgaat, het gas zal blijven stromen zonder te worden uitgeschakeld", zei hij.
Gezien de kosten voor het vervangen van kookgerei, gasleidingen, het opruimen van gaskasten en al het andere, kan deze suggestie goedkoper zijn om het gas volledig te verwijderen en een diesel- of sterke drankkachel te kopen.
Ik heb een notitie gemaakt om voor beide offertes te vragen en de voor- en nadelen van benzine versus diesel en sterke drank te onderzoeken.
Hoewel Ben heel blij was met de oude Sailor-radio ('Een paar jaar geleden hadden we er één op onze vissersboot!') konden we hem niet echt testen. De accu was leeg, dus we konden de motor ook niet testen.
“Die spanning is lager dan 2V, en die van ons is 8V, daarom kunnen we niets doen!” ' zei Benn, terwijl hij zijn voltmeter opbergde.
“Vanuit onderzoeksoogpunt is het altijd de moeite waard om ervoor te zorgen dat de batterij is opgeladen. Landmeters schakelen meestal over om alles te testen om er zeker van te zijn dat het werkt. Momenteel zijn we er blind voor.”
De twee batterijen die onder de toegangstrap zijn geïnstalleerd, moeten worden vervangen. Ze zijn niet fysiek bevestigd en hebben geen eindkappen.
'We zijn uiteraard niet aangesloten op walstroom, maar als er water over de walstroom stroomt, zoals deze, is dat niet erg slim,' zei Ben, wijzend naar de plek waar het trottoir lekte. Ik hou niet van het idee van een metalen achterkant, omdat deze constant gaat trillen.”
Maximus heeft een indirect gekoelde 3-cilinder Volvo 2020MD-motor. Hoewel Ben hem niet aan de praat kreeg, heeft hij hem wel goed gecontroleerd.
Hij was niet blij met de corrosie aan het frame en de beugels als gevolg van lekkende kanalen.
'Dit moet allemaal worden opgeruimd,' stelde hij voor. 'Je ziet al dat water binnenkomen en het helpt echt niet. Kijk eens naar de corrosie van de vliegwielen op de poelies hier en dat soort dingen. De eerste keer dat corrosie begint, scheurt deze riem zeer snel. Je raakt dus je communicatiegenerator en interne waterpomp kwijt.”
“Een van de mooie dingen van Volvo is dat ze een Perkins-basismotor gebruiken. Het is altijd de moeite waard om die informatie te verkrijgen, want als je ergens ter wereld een reserve nodig hebt, is het bij Perkins hetzelfde.”
De motoraandrijving gebeurt via een Volvo Saildrive versnellingsbak. Ben controleerde de poten en zag geen duidelijke corrosie, de rubberen sokken aan de buitenkant waren intact. De olie was schoon en gelukkig was er geen teken van watervervuiling.
De unit heeft een grote rubberen pakking die elke zeven jaar moet worden vervangen. Toen de unit voor het laatst werd voltooid – in 2015 – kostte deze ongeveer £ 1.500, dus er zal in de nabije toekomst, samen met de installatie, een budget voor moeten worden gereserveerd.
“De motorsteunen moeten meestal vervangen worden terwijl je de donuts maakt op de saildrive. Als je geen saildrive hebt en wel een normale as, overweeg dan om dit elke tien jaar te doen”, zegt Ben. Hij liet de motor met zijn hand ronddraaien en nodigde me uit om te luisteren.
"Hoor je het draaien?" Nou ja, dan weet je tenminste dat het al twee en een half jaar niet in beslag is genomen, wat een goed teken is.’
'Als het gaat om motoren en een boot die al een paar jaar ligt, is het laatste wat je wilt doen de boot midden in het water zetten,' zei Ben. 'Je moet erg religieus zijn als het om brandstofbeheer gaat. De tank leegmaken, doorspoelen, de brandstofleiding vervangen, het brandstoffilter vervangen, hem omdraaien, de motor aan de wal zien draaien en het water erin laten lopen. Gooi hem niet zomaar in het water en houd de hoop vast!”
Ben kon de inhoud van de tank en de staat van de brandstof niet vaststellen. Wel merkte hij dat de vulring licht beschadigd was en vervangen moest worden.
'Het zijn geen ramen,' corrigeerde Ben. 'Als ze gerepareerd zijn, zijn het patrijspoorten, en als ze opengaan, zijn het patrijspoorten.'
Het was een mooie zonnige dag tijdens het onderzoek en er waren geen tekenen van lekkende acryl patrijspoorten (hoewel dit wel het geval zal zijn bij het volgende bezoek!). Dat gezegd hebbende, wijst Ben erop dat het binnendringen van vocht hier heel vaak voorkomt vanwege de interne afdichting van het steunpunt.
Maximus heeft een Jabsco zeetoilet dat rechtstreeks in zee afwatert. De inlaatfittings moeten allemaal vervangen worden (zie zeeklep), maar Ben wijst er ook op dat de inlaat en uitlaat hogere zwanenhalzen moeten hebben, bij voorkeur met antisifonkleppen.
“De waterinlaat moet bijna tot onder het dek reiken,” zei hij. “Het is ook verstandig om de slangen te vervangen. Ze zijn duidelijk ouder dan vijf jaar, dus ze worden poreus, en als je ze gaat gebruiken, gaan ze stinken.”
‘Kijk eens naar die slangen,’ riep Ben uit toen hij de zeeklep voor de kop en de gootsteen zag.’ Ik moet er om lachen; we hebben het over dubbele klemmen, maar de klemmen zitten niet echt aan het uiteinde van de slangpilaar. Het heeft absoluut geen zin.”
De zeeklep van de kogelkraan is blijkbaar meer dan vijf jaar oud en ernstig gecorrodeerd. Hoewel de papegaaiduikers een vervanging zijn, lijkt het erop dat ze de originele huidaccessoires hebben gebruikt.
'Deze wel,' zei Ben, terwijl hij het handvat vasthield, 'maar ik zal ze allemaal vervangen. Schop ze eruit en begin opnieuw.”
Brons heeft een veel langere levensduur dan DZR, suggereert Ben, maar velen kiezen nu voor composieten; merken als Tru Design of Marelon.
Ben keek ook rond naar de zeeklep voor het aanrecht. Hij had het uitgangsgat aan de buitenkant van de romp geïdentificeerd, maar het duurde een tijdje voordat hij de zeeklep daadwerkelijk vond. Nadat hij het kluisje had geopend en de pan had verwijderd, vond hij de afvoerslang, maar pas toen hij de onderste lade onder de kookplaat verwijderde, vond hij hem daadwerkelijk: een ouderwetse schuifafsluiter die helemaal vastzat en vervangen moest worden.
De Maximus heeft een roestvrijstalen watertank onder de voorpiekkooi geïnstalleerd. Ben kon het watersysteem handmatig oppompen en kreeg zeer vervuild water van twee jaar oud!
Posttijd: 07-jun-2022
