Wybór trybu napędu zaworu, aby poznać rozwiązanie problemu nieszczelności zaworu

Wybór trybu napędu zaworu, aby poznać rozwiązanie problemu nieszczelności zaworu

Wybór trybu sterowania zaworem opiera się na:
1) typ zaworu, specyfikacja i konstrukcja.
2) moment otwarcia i zamknięcia zaworu (ciśnienie w rurociągu, stosunkowo duża różnica ciśnień zaworu), ciąg.
3) Porównaj wysoką temperaturę otoczenia z temperaturą płynu.
4) Tryb i częstotliwość użytkowania.
5) Prędkość i czas otwierania i zamykania.
6) Średnica trzpienia, moment śruby, kierunek obrotu.
7) Tryb połączenia.
8) Parametry źródła zasilania: napięcie zasilania, liczba faz, częstotliwość; Ciśnienie pneumatycznego źródła powietrza; Hydrauliczne średnie ciśnienie.
9) Szczególne uwagi: niska temperatura, antykorozja, przeciwwybuchowość, wodoodporność, ochrona przeciwpożarowa, ochrona przed promieniowaniem itp.
Spośród wszystkich urządzeń uruchamiających zawory, najczęściej stosowane są urządzenia elektryczne i pneumatyczne foliowe. Urządzenia elektryczne stosowane są głównie w zaworach o obiegu zamkniętym; Cienkowarstwowe urządzenie pneumatyczne stosowane jest głównie w zaworze sterującym. Napęd elektromagnetyczny stosowany jest głównie w zaworach o małych średnicach. Wbudowany napęd mieszkowy stosowany jest głównie w zaworach talerzowych oraz w mediach żrących i toksycznych. Jednak zakres jego zastosowania jest często ograniczony przez pomocnicze urządzenie pilotujące sterujące główną przekładnią.
Szczególnym wymogiem dotyczącym uruchamiania zaworów jest możliwość ograniczenia momentu obrotowego lub siły osiowej. Urządzenie elektryczne zaworu wykorzystuje sprzęgła ograniczające moment obrotowy. W hydraulicznych i pneumatycznych urządzeniach napędowych siła względna zależy od efektywnej powierzchni membrany lub tłoka oraz ciśnienia czynnika napędowego. Aby ograniczyć przyłożoną siłę, można również zastosować sprężynę.
Rozwiązania nieszczelności zaworów
Nieszczelność zaworu stała się jednym z głównych źródeł wycieków w urządzeniu, dlatego bardzo ważne jest, aby poprawić zdolność zaworu do zapobiegania wyciekom, zapobiegać wyciekom zaworu, należy opanować podstawową wiedzę na temat części uszczelniających zawór, aby zapobiec wyciekom mediów —— zawór uszczelnienie, jest to najwyższy priorytet.
Uszczelnienie ma na celu zapobieganie wyciekom, więc zasada uszczelniania zaworów polega również na zapobieganiu badaniom nad wyciekami. Istnieją dwa główne czynniki powodujące wyciek. Jeden jest najważniejszym czynnikiem wpływającym na skuteczność uszczelnienia, to znaczy pomiędzy parą uszczelniającą występuje szczelina, a drugim jest różnica ciśnień pomiędzy obiema stronami pary uszczelniającej.
Zasada uszczelniania zaworów wynika również z uszczelnienia cieczowego, uszczelnienia gazowego, zasady uszczelnienia kanału wyciekowego i pary uszczelniającej zawór oraz pozostałych czterech aspektów do analizy.
1. Szczelność cieczy
O szczelności cieczy decyduje jej lepkość i napięcie powierzchniowe. Gdy nieszczelna kapilara zaworu zostanie wypełniona gazem, napięcie powierzchniowe może odpychać ciecz lub wciągać ją do kapilary. I to tworzy kąt styczny. Gdy kąt stycznej jest mniejszy niż 90°, ciecz jest wtryskiwana do rurki kapilarnej i następuje wyciek.
Przyczyną wycieków są różne właściwości medium. Eksperymentowanie z różnymi mediami w tych samych warunkach da różne wyniki. Można użyć wody, powietrza, nafty itp. Gdy kąt stycznej jest większy niż 90°, wystąpi również wyciek.
Ze względu na związek z warstwą oleju lub wosku na powierzchni metalu. Po rozpuszczeniu tych warstw powierzchniowych zmieniają się właściwości powierzchni metalu, a ciecz, która wcześniej została odepchnięta, zwilży powierzchnię i wycieknie. W świetle powyższej sytuacji, zgodnie ze wzorem Poissona, cel zapobiegania wyciekom lub zmniejszania wycieków można realizować pod warunkiem zmniejszenia średnicy kapilary i lepkości medium.
2. Gazoszczelność
Zgodnie ze wzorem Poissona szczelność gazowa jest związana z cząsteczkami gazu i lepkością gazu. Wyciek jest odwrotnie proporcjonalny do długości kapilary i lepkości gazu oraz proporcjonalny do średnicy kapilary i siły napędowej. Kiedy średnica kapilary i średnie stopnie swobody cząsteczek gazu są takie same, cząsteczki gazu będą przepływać do kapilary w swobodnym ruchu termicznym.
Dlatego też, gdy przeprowadzamy test szczelności zaworu, medium musi być woda, aby pełniła rolę uszczelniającą, natomiast powietrze lub gaz nie mogą pełnić roli uszczelniającej.
Nawet jeśli zmniejszymy średnicę kapilary poniżej cząsteczki gazu poprzez odkształcenie plastyczne, przepływu gazu nadal nie można zatrzymać. Powodem jest to, że gaz może nadal dyfundować przez metalowe ściany. Kiedy więc przeprowadzamy test gazu, musimy być bardziej rygorystyczni niż test cieczy.
3. Zasada uszczelniania kanału wyciekowego
Uszczelnienie zaworu składa się z dwóch części: chropowatości, na którą składa się chropowatość nierówności rozłożonych na powierzchni fali oraz falistość odległości między wierzchołkami. Pod warunkiem, że siła sprężystości większości materiałów metalowych jest w naszym kraju niska, należy podnieść wymagania dotyczące siły ściskającej materiałów metalowych, czyli siła ściskająca materiału powinna przekraczać jego sprężystość, jeśli chcemy osiągnąć stan uszczelnienia. Dlatego przy projektowaniu zaworu para uszczelniająca łączy się z pewną różnicą twardości.
4. Para uszczelniająca zawór
Para uszczelek zaworu to część gniazda zaworu i zaworu odcinającego, która zamyka się, gdy stykają się ze sobą. Metalowa powierzchnia uszczelniająca jest podatna na uszkodzenia spowodowane przez media mocujące, korozję mediów, cząstki zużywające się, kawitację i erozję podczas użytkowania.
Na przykład cząstki zużycia, jeśli cząstki zużycia są mniejsze niż chropowatość powierzchni, po dotarciu powierzchni uszczelniającej dokładność powierzchni poprawi się i nie będzie zła. Wręcz przeciwnie, pogorszy to dokładność powierzchni. Dlatego przy doborze cząstek zużywalnych należy uwzględnić kompleksowo materiał, warunki pracy, smarność i korozję powierzchni uszczelniającej. Jako cząstki zużywające się przy wyborze uszczelek powinniśmy kompleksowo rozważyć różne czynniki wpływające na ich działanie, aby spełniały funkcję zapobiegania wyciekom. Dlatego należy wybrać materiały odporne na korozję, ścieranie i erozję. W przeciwnym razie brak któregokolwiek z wymagań spowoduje zmniejszenie właściwości uszczelniających**.
Na uszczelnienie zaworu wpływa wiele czynników, głównie następujące:
1. Struktura akcesoriów uszczelniających
Pod wpływem zmiany temperatury lub siły uszczelniającej zmieni się struktura pary uszczelniającej. Ta zmiana wpłynie i zmieni parę uszczelniającą pomiędzy siłą, tak że zmniejszy się wydajność uszczelnienia zaworu.
Dlatego przy wyborze uszczelek musimy wybierać uszczelki podatne na odkształcenia sprężyste. Jednocześnie należy zwrócić uwagę na szerokość powierzchni uszczelniającej. Powodem jest to, że powierzchnia styku pary uszczelniającej nie jest całkowicie spójna. Gdy szerokość powierzchni uszczelniającej wzrasta, konieczne jest zwiększenie siły wymaganej do uszczelnienia.
2. Specyficzny nacisk powierzchni uszczelniającej
Specyficzny nacisk powierzchni uszczelniającej wpływa na skuteczność uszczelnienia i żywotność zaworu.
Dlatego też docisk powierzchni uszczelniającej jest również bardzo ważnym czynnikiem. W tych samych warunkach zbyt duże ciśnienie właściwe spowoduje uszkodzenie zaworu, ale zbyt małe ciśnienie właściwe spowoduje nieszczelność zaworu. Dlatego musimy w pełni uwzględnić specyficzne ciśnienie przy projektowaniu odpowiedniego.
3. Właściwości fizyczne ośrodka
Właściwości fizyczne medium wpływają również na działanie uszczelnienia zaworu. Te właściwości fizyczne obejmują temperaturę, lepkość i hydrofilowość powierzchni.
Zmiana temperatury wpływa nie tylko na rozluźnienie pary uszczelniającej i wielkość części, ale ma także nierozerwalny związek z lepkością gazu. Lepkość gazu rośnie lub maleje wraz ze wzrostem lub spadkiem temperatury.
Dlatego, aby zmniejszyć wpływ temperatury na szczelność zaworu, powinniśmy zaprojektować parę uszczelniającą w postaci elastycznego gniazda i innych zaworów z kompensacją ciepła.
4. Jakość pary uszczelniającej
Jakość uszczelnienia odnosi się głównie do doboru materiałów, dopasowania, dokładności wykonania kontroli. Na przykład krążek dobrze pasuje do powierzchni uszczelniającej gniazda, co poprawia szczelność. Cechą większej liczby pofałdowań pierścieniowych jest dobre uszczelnienie labiryntowe.