ပတ်လမ်းပိတ် အသက်ရှူကိရိယာ ၃ မျိုး၏ အလုပ်လုပ်ဆောင်မှု နိယာမ

နှစ် 100 ကျော်ကြာ၊ သိပ္ပံပညာရှင်များနှင့် အင်ဂျင်နီယာများသည် ကိုယ်တိုင်ပါရှိသော အသက်ရှုကိရိယာ၏ ဒီဇိုင်းတွင် တက်ကြွစွာ ပါဝင်ခဲ့ကြသည်။
ဆက်တိုက်ပါရှိသော အသက်ရှုကိရိယာ နှစ်ခုကို မီးတိုက်ခြင်း၊ အဖွင့်ပတ်လမ်း နှင့် rebreather များတွင် တွင်ကျယ်စွာ အသုံးပြုပါသည်။ အဖွင့်စနစ်တွင်၊ ထွက်သက်ဝင်သက်တစ်ခုစီကို လေထုထဲသို့ စွန့်ထုတ်သည်။ rebreather သို့မဟုတ် circuit ပိတ်ထားသော စက်သည် အသုံးပြုသူ၏ အသက်ရှုကို ပြန်လည်ကောင်းမွန်စေပြီး ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို ဖယ်ရှားပေးပြီး အောက်ဆီဂျင်ကို တိုးစေသည်။ ၎င်းတို့၏ ထိရောက်မှု ကြောင့် Rebreather များသည် အလေးချိန် ပေါ့ပါးပြီး၊ အရွယ်အစား သေးငယ်ပြီး ကြာရှည်ခံပါသည်။
အဖွင့်ပတ်လမ်း အသက်ရှူစနစ်တွင် လေထောက်ပံ့ရေးကိရိယာ၊ ဖိအားလျှော့ချပေးသည့်/လိုအပ်ချက်အဆို့ရှင်၊ အသက်ရှူထုတ်သည့်အဆို့ရှင်နှင့် မျက်နှာဖုံးတစ်ခုတို့ ပါဝင်သည်။ အဖွင့်ပတ်လမ်းစနစ်တွင် လေပေးဝေမှုသည် အများအားဖြင့် compressed air ဖြစ်သည်။ အသက်ရှုလိုက်တိုင်း လေထုထည်ကို ဖိအားလျှော့ပေး/ဝယ်လိုအား အဆို့ရှင်မှတဆင့် ပံ့ပိုးပေးပြီး ရှူသွင်းပြီးနောက် ပတ်ဝန်းကျင်လေထုထဲသို့ စွန့်ထုတ်သည်။
rebreather အားလုံးတွင် အသုံးပြုသူ၏ အသက်ရှုခြင်းကို သိုလှောင်ရန်အတွက် အသက်ရှူအိတ်တစ်ခု ပါဝင်သည်။ Rebreather သည် အသုံးပြုသူမှ ထုတ်ပေးသော ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို ဖယ်ရှားပြီး သူစားသုံးသော အောက်ဆီဂျင်ကို ပြန်လည်ဖြည့်တင်းပေးသောကြောင့် ရှူရှိုက်မိသော ဓာတ်ငွေ့သည် 100% အောက်ဆီဂျင်နီးပါးဖြစ်သည်။
အောက်ဆီဂျင် အစားထိုးခြင်းနှင့် ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ် ဖယ်ရှားခြင်းအတွက် စက်ပစ္စည်း ဒီဇိုင်းသုံးမျိုး ပံ့ပိုးပေးသည်- ဓာတုအောက်ဆီဂျင်၊ cryogenic နှင့် compressed oxygen။
ဓာတုအောက်ဆီဂျင် အမျိုးအစား စက်သည် ဓာတုဗေဒနည်းဖြင့် ထုတ်လုပ်ထားသော အောက်ဆီဂျင် အရင်းအမြစ်ကို အသုံးပြုသည်။ အသုံးပြုသူမှ ရှူထုတ်လိုက်သော ရေသည် စူပါအောက်ဆိုဒ် စစ်ထုတ်မှုကို သက်ဝင်စေကာ အောက်ဆီဂျင်ကို ထုတ်လွှတ်ပေးကာ အယ်ကာလိုင်းဆားများ ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ဤအောက်ဆီဂျင်သည် rebreather အိတ်မှတစ်ဆင့် သုံးစွဲသူထံသို့ ရောက်ရှိသည်။ ဤဓာတုတုံ့ပြန်မှုမှ ထွက်လာသော အယ်လ်ကာလီများသည် နောက်ထုတ်လိုက်သော ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို ဖယ်ရှားပြီး အောက်ဆီဂျင်ကို ပိုမိုရရှိစေသည်။ ဤတုံ့ပြန်မှုကို တိကျစွာမထိန်းချုပ်နိုင်သောကြောင့် ဇီဝြဖစ်ပျက်မှုအတွက် လိုအပ်သည်ထက် အောက်ဆီဂျင်ပိုမိုထုတ်လုပ်ရန် ကိရိယာကို ဒီဇိုင်းထုတ်ထားသည်။ ဤပိုလျှံနေသော အောက်ဆီဂျင်ကို ထုတ်လွှတ်သည့် အဆို့ရှင်မှတစ်ဆင့် ပတ်ဝန်းကျင်လေထဲသို့ စွန့်ထုတ်သည်။
ဤရိုးရှင်းသောကိရိယာဒီဇိုင်း၏အဓိကအားသာချက်မှာကနဦးကုန်ကျစရိတ်သက်သာသည်။ သို့သော် အားနည်းချက်အချို့ရှိပါသည်။ အပူချိန်နိမ့်သောနေရာတွင် ဓာတုတုံ့ပြန်မှုစတင်ရန် ခက်ခဲပြီး တစ်ခါတစ်ရံတွင် မဖြစ်နိုင်ပေ။ ဓာတုသေတ္တာများ၏ ယူနစ်ကုန်ကျစရိတ်မှာ မြင့်မားသည်။ ဤပြဿနာကို ပိုမိုရှုပ်ထွေးစေသောအရာမှာ ဓာတုတုံ့ပြန်မှုတစ်ခုစတင်သည်နှင့် ၎င်းသည် အနှောင့်အယှက်မဖြစ်နိုင်ပေ။ မလိုအပ်ဘဲ ဓာတုဓာတ်အားဖြည့်သွင်းမှုတစ်ခုလုံးကို အသုံးပြုခြင်း သို့မဟုတ် စွန့်ပစ်ခြင်းတို့ ပြုလုပ်ရပါမည်။
အပူချိန်နိမ့်သော အပိတ်စနစ်များတွင် အောက်ဆီဂျင်အရည်ကို အသုံးပြုသည်။ အလွန်ရှုပ်ထွေးသော ဤစနစ်တွင်၊ ရှူထုတ်လိုက်သော ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို အအေးခံခြင်းဖြင့် ဖယ်ရှားပြီး အချို့သော အသက်ရှူအိတ်ထဲသို့ အပူချိန်နိမ့်သော အောက်ဆီဂျင်ကို အရည်ဖြင့် ပံ့ပိုးပေးပါသည်။ အလွန်ရှုပ်ထွေးပြီး ဈေးကြီးသော ဤစနစ်သည် စီးပွားဖြစ်အောင်မြင်မှု မရရှိခဲ့ပေ။ သို့သော်၊ cryogenic ဓာတ်ငွေ့သိုလှောင်မှုကို အဖွင့်စနစ်များတွင် တွင်ကျယ်စွာ အသုံးပြုခဲ့သည်။
အပိတ်ပတ်လမ်းစနစ်၏ တတိယအမျိုးအစားမှာ ဖိသိပ်ထားသော အောက်ဆီဂျင်ပုံစံဖြစ်သည်။ ဤ rebreather အမျိုးအစားတွင်၊ ဆလင်ဒါတွင် သိမ်းဆည်းထားသော အောက်ဆီဂျင်သည် အသက်ရှူအိတ်ထဲသို့ ဖိအားလျှော့ပေးသည့်မှတဆင့် ဖြတ်သန်းသွားပြီး လိုအပ်သော အောက်ဆီဂျင်ပမာဏကို ရှူသွင်းလိုက်ပါသည်။
ရှူထုတ်လိုက်သော ဓာတ်ငွေ့များသည် ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်စုပ်ယူမှုမှတဆင့် ဖြတ်သန်းသွားသည်။ ဤတွင်၊ အသုံးပြုသူ၏အသက်ရှုအတွင်းရှိ ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို ဖယ်ရှားပြီး အသုံးမပြုသော အောက်ဆီဂျင်သည် အသက်ရှူအိတ်ထဲသို့ စီးဆင်းသွားပါသည်။ လတ်ဆတ်သော အောက်ဆီဂျင်ကို ပေါင်းထည့်ထားပြီး မွမ်းမံထားသော အသက်ရှုဓာတ်ငွေ့ကို သုံးစွဲသူထံ ပေးပို့ပြီး ဆက်လက် လည်ပတ်နေပါသည်။ ရိုးရှင်းမှု၊ ခိုင်ခံ့မှုနှင့် ကုန်ကျစရိတ်သက်သာသော အဆိုပါကိရိယာများကို ပြန်လည်အသုံးပြုခြင်းသည် ဖိသိပ်ထားသော အောက်ဆီဂျင်အသက်ရှူကိရိယာများကို နှစ်ပေါင်းများစွာ လူကြိုက်များစေခဲ့သည်။
1853 ခုနှစ်တွင် ပါမောက္ခ Schwann သည် Belgian Academy of Sciences မှကျင်းပသော ပြိုင်ပွဲတစ်ခုအတွက် ဖိသိပ်ထားသော အောက်ဆီဂျင်အသက်ရှူကိရိယာကို ဒီဇိုင်းဆွဲခဲ့သည်။ Schwann သည် မိုင်းတွင်းနှင့် မီးသတ်ဌာနများတွင် အသုံးပြုသည့် rebreathers များ၏ အလားအလာကို ပထမဆုံး သိရှိနားလည်ပုံရသည်။ ရာစုနှစ်၏အလှည့်တွင်၊ ဂျာမနီနိုင်ငံ၊ Lübeck မှ Bernhard Draeger သည် ပြန်လည်အသက်သွင်းခြင်းကို ဒီဇိုင်းထုတ်ပြီး ထုတ်လုပ်ခဲ့သည်။ 1907 ခုနှစ်တွင် Boston နှင့် Montana Smelting and Refining Company မှ Draeger rebreathers 5 ခုကို နိုင်ငံအတွင်း ပထမဆုံးအသုံးပြုသည့် စက်များဖြစ်သည့် Draeger rebreathers 5 ခုကို ဝယ်ယူခဲ့သည်။ Rebreather များကို မီးသတ်ဝန်ဆောင်မှုများတွင် တွင်ကျယ်စွာအသုံးပြုခဲ့သည်မှာ 25 နှစ်ကျော်ပြီဖြစ်သည်။
လွန်ခဲ့သည့် နှစ် 70 တွင် ပြန်လည်အသက်သွင်းသူများအတွက် တိုးတက်မှုများစွာ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ NIOSH နှင့် MESA တို့၏ တင်းကျပ်သော စည်းမျဉ်းများနှင့် ထိန်းချုပ်မှုများကြောင့် ယနေ့ခေတ် စက်ပစ္စည်းများသည် ယခင်ကထက် ပိုမိုစိတ်ချရပါသည်။